Carolus Tuinman haalde in meerdere publicaties fel uit naar zijn tijdgenoot, de filosoof Baruch Spinoza . Na zijn dood werden verschillende bundels van hem uitgegeven, zoals een verklaring van de Heidelbergse Catechismus in 55 preken, de bundels Keurstoffen over de profetische boeken uit het Oude Testament en de leerredenen over het Bijbelboek Job. In 1722 verscheen zijn etymologisch woordenboek getiteld Fakkel der Nederduitsche taale. Verder verscheen in twee delen een Oorsprong en uytlegging van de dagelyks gebruikte Nederduitsche spreekwoorden.
