Alexander Comrie

Comrie was geen aanhanger van een rechtvaardigmaking van eeuwigheid, maar leerde net als Maarten Luther een rechtvaardigmaking door het geloof. Alleen anders als zijn opponenten dit in de achttiende eeuw voorstelden. Deze stelden het geloof voor als een vereiste activiteit om gerechtvaardigd te worden. Het geloof gaat bij hen aan de rechtvaardigmaking vooraf. Comrie draaide het om en stelde het geloof voor als een vrucht van de inlijving in Christus en als geschenk van de Heilige Geest. Door de inwendige roeping van de Heilige Geest die onweerstaanbaar is, worden wij in Christus ingelijfd en door de inwerking van het geloof in onze harten nemen wij Christus en al Zijn weldaden aan als grond van onze zaligheid. Comrie heeft hiermee de pas willen afsnijden aan de semi-remonstrantse richting. Volgens Comrie is God altijd de eerste. Zo wilde Comrie het sola gratia van de reformatie verdedigen door te benadrukken dat het geloof van de mens God niet bewegen kan tot rechtvaardiging. God is in Zichzelf bewogen, rechtvaardigt uit vrije genade en schenkt de vrucht daarvan in het hart, namelijk het geloof. Dit is het geloof dat hongert naar Christus en Hem met al Zijn weldaden aanneemt.